میدونی چیه خیلی وقته که حس میکنم باید براش یه نوشته بنویسم ولی نمیدونم چرا باید اینجا بنویسم ولی براش مینویسم .
چقدر حس خوبی هستش وقتی حس میکنم یه روزه قرار توی یه جای که نمیدونم کجاس عاشقش میشم ولی هیچ موقعه نمیتونم بهش چیزی بگم فقط عاشقش می شم هر روز از دور تماشاش میکنم بدون این که بفهمه . عاشق مو هاش میشم ولی دقیقا نمیدونم چه رنگی هستش شاید شرابی هستش ولی میدونم رنگ موهاش شبیه همین عکسی که میگم هستش من عاشق رنگ موهاش میشم و جوری حساس میشم رو موهاش که فقط همین رنگ باید باشه یه جور حس دیکاتور بودن رو رنگ موهاش دارم ولی خوب هیچ موقعه بهش نزدیک نمیشم دوست دارم فقط تماشاش کنم .
پی نوشت اول »
پی نوشت دوم »
والایار گوش کنید :)
درباره این سایت